Најтешко е кога човек треба да се соочи со своите, ама од некаде треба да се почне. Еве последниве години се актуелизираат велосипедските прашања низ градов и републиката, односно се повеќе луѓе се осмелуваат да го користат велосипедот како средство за превоз и рекреација. Со самото тоа излегуваат на површина инфраструктурните проблеми со кои велосипедистите се соочуваат при своето движење во сообраќајот, и соодветно на тоа организирани се неколку движења за подобрување на условите за оваа група на граѓани. Секоја чест.
Меѓутоа во оваа прилика јас сакам да укажам на нешто друго. Во редовите на велосипедистите има такви што се без осет кон потребите на другите, а во оваа прилика ќе стане збор за една осетлива група на наши сограѓани, лицата со посебни потреби. Еве во прилог доставувам фотографии на кои може да се види како несовесни велосипедисти си ги паркирале велосипедите, при тоа попречувајки премин на лица со посебни потреби пред една наша јавна установа.
Пред истава јавна установа постојат две рампи за паркирање велосипеди, што горе долу ги задоволуваат потребите на велосипедистите, кои во моментот на оваа случка беа буквално полупразни.
Во една поранешна прилика, на истиов пристап можев да видам како родител пробуваше да помине со количка со дете и се заглави на паркирани велосипеди, па паднаа погрдни зборови и останато. Не би сакал ни да помислам дека можеби еден ден лицата со посебни потреби би организирале протест за да си ги бараат своите права од велосипедистите.
За подобра иднина и повеќе осет кон потребите на другите...
Поздрав.
